
- Մեզ հետ է “Զարգացում” հասարակական շարժման նախագահ Վահան Եղիազարյանը: Բարև ձեզ, խնդրում
եմ
պատմեք,
թե
ինչու
եք
որոշում
կայացրել
Հայոց
ցեղասպանության
հարյուրամյա
տարելիցին
այցելել
Ստամբուլ,
և
ինչու
հենց
Ստամբուլ:
- Բարև ձեզ: Ավանդաբար Հայոց ցեղասպանության հիշատակին նվիրված
հիմնական
միջոցառումները
կազմակերպվում
են
Հայաստանում,
Ծիծեռնակաբերդում,
բայց
այսօր
ժամանակն
է
հասկանալու,
որ
ավելի
կարևոր
է
հենց
Թուրքիայի
կողմից
Հայոց
ցեղասպանության
ճանաչումը,
և
այդ
տեսակետից
Ստամբուլյան
միջոցառումներն
ավելի
նշանակալից
են
և
ունեն
չօգտագործված
մեծ
կարողություն:
- Մենք տեղյակ ենք սփյուռքահայերի մասին, ովքեր
այսօր
ժամանել
են
Ստամբուլ:
Իսկ
ինչպե՞ս
եք
Դուք
գնահատում
հայաստանյան
կազմակերպությունների
և
անհատների
ներգրավվածությունն
այս
միջոցառումներին:
- Այո, Ցեղասպանության հարյուրամյա տարելիցին
ներկա
են
բավականին
մեծ
թվով
մեր
սփյուռքահայ
հայրենակիցներ:
Սակայն
Հայաստանի
Հանրապետությունից
մասնակիցները
շատ
քիչ
են:
Ներկա
են
մի
քանի
վերլուծական
կենտրոնների
ներկայացուցիչներ,
երկու
հեռուստաընկերություն:
Հասարակական
կառույցներից
ներկա
ենք
միայն
մենք`
“ԶԱՐԳԱՑՈՒՄ”
հասարակական
շարժումը:
Մենք
այստեղ
ենք,
քանի
որ
ճիշտ
ենք
գտնում,
որ
Հայաստանի
մասնակցությունը
լինի
ավելի
լուրջ
և
մեծ:
Ցավալի
է
բայց,
մեր
պաշտոնյաներից,
օրինակ,
ոչ
ոք
չկա:
Այս
պարագայում
հասարակական
կազմակերպությունների
դերը
կարևոր
է:
Մենք
ակտիվ
մասնակցություն
ենք
ցուցաբերում,
շփումներ
ենք
ունենում
թուրքական
հասարակության
ներկայացուցիչների
հետ:
Կան
շատ
մարդիկ,
ովքեր
չեն
ժխտում
Ցեղասպանության
փաստը
և
ասում
են
միանշանակ`
“Soyqırım”, որը թուրքերեն ցեղասպանություն է նշանակում:
- Իսկ ի՞նչ տպավորություններ ունեք, առաջին
անգա՞մ
եք
Ստամբուլում:
Առաջին
անգա՞մ
եք
շփվում
թուրք
հասարակության
հետ?
- Այո, Ստամբուլում առաջին անգամն եմ: Առաջին անգամ են շփվում: Տպավորությունները հակասական են, քանի որ մարդիք
կան
որ
նորմալ
են
վերաբերվում
հայերին
և
ասում
են,
որ,
այո,
ցեղասպանություն
եղել
է:
Մարդիք
էլ
կան`
ասում
են,
որ
դա
սուտ
է:
Այդ
մարդկանց
հետ
մենք
հետևողական
աշխատում
ենք,
խոսում
ենք,
փորձում
ենք
բացատրել
իրողությունը:
Որևէ
սրացում
Ստամբուլում
ես
դեռ
չեմ
տեսել,
և
կուզեի
որ
այսօր
էլ
չլիներ,
չնայած
միայն
այն
փաստը,
որ
մենք
հիմա
գտնվում
ենք
հայազգի
Սևակ
Բալըքչիի
աճյունի
մոտ,
խոսում
է
այն
մասին,
որ
Թուրքիայում,
և
մասնավորապես
Ստամբուլում,
ընդհանրապես
այսպիսի
միջոցառումներ
կազմակերպելը
վտանգավոր
է:
- Պատմեք այն միջոցառումների մասին, որոնց
այսօր
մասնակցել
եք:
Պատմեք
Ձեր
տպավորությունների
մասին:
Մյուս
մասնակիցների
հետ
շփվե՞լ
եք
արդյոք:
Ինչպիսի՞
տպավորություններ
ունեն
նրանք:
Արդյո՞ք
քաջատեղյակ
են
հարցի
մասին:
- Հարցի մասին բոլորը տեղյակ են, այդ թվում նաև թուրքերը: Ինչ վերաբերվում է տպավորություններին, ապա միջոցառումները
կարող
էին
լինել
ավելի
բազմամարդ:
Ես
մասնակցել
եմ
արդեն
երեք
միջոցառման,
այս
միջոցառումը
չորրորդն
է:
Յուրաքանչյուր
միջոցառմանը
200-300 մասնակից
կար
և
դա
վատ
ցուցանիշ
չէ
Ստամբուլի
համար`
հենց
մասսայականության
տեսանկյունից:
Ուրիշ
բան
է,
որ
Ստամբուլից
մեկնելիս
մենք
տեսնում
ենք
տարբեր
պաստառներ,
որտեղ
գրված
է`
“Ցեղասպանություն
չի
եղել,
դա
սուտ
է”:
Կան
նաև
այդպիսի
մարդիկ:
Հնարավոր
է
, որ
նրանք
մեզ
վրա
“թարս
նայեն”
, բայց
կարևորն
այն
է
որ
մենք
մեր
գործը
առաջ
ենք
տանում:
Հայկական
“soft power”-ը (փափուկ դիվանագիտություն) այստեղ Ստամբուլում շատ լավ է աշխատում, և ես հույս ունեմ, որ այն կընդլայնվի, և վերջիվերջո մենք կհասնենք մեր նպատակին:
- Շնորհակալություն հարցազրույցի համար:
Տաթևիկ Սարգսյան, Ստամբուլ,
24 ապրիլի 2015 թ:
Հարցազրույցի հրապարակված դրվագը կարող եք դիտել “Ազատություն” հեռուստաընկերության
youtube-ի
ալիքում:
Դիտեք
2:12-2:58 րոպեները
նյութը ըստ՝ http://www.zargatsum.org/2015/04/vahan-yeghiazaryan-interveiw-azatutyun-tv-24-april-2015.html